هزاره‌ی سوم میلادی با حمله آمریکا به افغانستان و عراق به بهانه مبارزه با تروریسم (القاعده) و ادعای وجود سلاح‌های کشتار جمعی آغاز شد.مقدمه‌ی این دو حمله هم با طراحی سرویس‌های اطلاعاتی آمریکا ایجاد بحران ساختگی انفجار برج‌های دو قلو در ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ آغاز گردید. آمریکا که بعد از اتمام جنگ سرد و در پی حمله‌ی عراق به کویت حضور خود را در منطقه تثبیت کرده بود این بار و بعد از وقایع ۱۱ سپتامبر با اعزام صدها هزار تفنگدار و چندین ناو جنگی هواپیما بر و ایجاد پایگاههای نظامی متعدد در کشورهای مختلف حضور خود را پر رنگ‌تر و مستحکم‌تر نمود.این کشور علیرغم همراهی متحدان منطقه‌ایی و فرامنطه‌ایی دست یابد.این بار برای دست یابی به این هدف طرح خاورمیانه‌ی جدید را مطرح ساخت.
در این طرح کشورهای منطقه بر اساس معیارهای قومی و مذهبی به چند کشور کوچک‌تر تبدیل می‌شوند همچنانکه امروز تجزیه عراق به سه کشور کرد نشین،سنی نشین و شیعه نشین و سوریه به سه کشور سنی نشین و علوی نشین و کرد نشین در دستور کار کشورهایی چون آمریکا،رژیم صهیونیستی و فرانسه و….. قرار گرفت.و در همین راستا سرویس‌های جاسوسی و اطلاعاتی غربی،عبری و عربی به دنبال عملیاتی کردن این طرح در مهمترین هدف این نقشه یعنی ایران هستند. اگر چه بحث پیرامون اختلاف بین گروههای تجزیه طلب و حکومت مرکزی بحثی داخلی یا درون سرزمینی است اما حمایت کشورهای دیگر از این گروهها موضوع را از جنبه‌ی داخلی خارج و به آن وصف بین‌المللی می‌دهد که مصادیق فراوانی از این وابستگی‌ها را می‌توان در اعترافات سران اصلی تجزیه طلب یافت،از جمله آن اعترافات “غنی بلوریان” در کتاب “ئاله کوک” که به صراحت به این موضوع اذعان کرده است. او در خاطرات خود در خصوص مراسم تاسیس جمهوری کردستان در مهاباد و سخنان قاضی محمد می‌گوید: ” پیشوا قاضی در ادامه سخنانش درباره دوستی خلق کرد و آذری صحبت کرد و از ارتش سرخ شوروی تشکر کرد که شرایط را برای کردها مساعد نمودند تا بتوانند اساسی را برای آینده‌ی خود پی‌ریزی نمایند.”(۱) وجود مصادیق متعدد از ایجاد جنگ‌های داخلی قوم محور که علاوه بر به چالش کشاندن امنیت داخلی کشورها،منجر به ایجاد بحران‌های بین‌المللی و بروز جنایات جنگی همچون نسل کشی،کوچ اجباری،جنایات جنسی و استفاده از سلاح‌های شیمیایی و ممنوعه و….. شده است حاصل این مداخله و وابستگی و دلدادگی گروهک‌های تجزیه طلب و این پیوند شوم و نامبارک است.
“علی محمد صالحی”
(۱)”بلوریان،غنی،۱۳۰۳،- برگ سبز (ئاله کوک)/ترجمه‌ی رضا خیری مطلق،ص ۸۱- تهران:خدمات فرهنگی رسا ، ۱۳۷۹”
هاوری
نظر خود را ارسال کنید