فرمایشات رهبر انقلاب در مورد شهدای فوتبالیست کرد چمن چوار ایلام
رهبر فرزانه انقلاب شخصیت وارسته انقلابی است که فرمایشات ایشان همواره توام با بصیرت و خردی الهی است و همیشه ایام روشنگر راه رهروان حقیقی و تشنگان آزادی و آزادگی خواهد بود اگر چه ما بیشتر به همان جنبه بارز شخصیت ایشان که سیاسی حر و انقلابی است واقفیم ولیکن ذات فرزانه ایشان در بیشتر امور و مسایل هدایت گر افکار و اعمال آزادگان بوده اند .
اگر چه تاکنون بسیار کم سخنانی با محوریت فوتبال از ایشان شنیده باشیم و شاید مهمترین واکنش مقام معظم رهبری به فوتبال را پس از پیروزی ایران مقابل آمریکا در جام جهانی ۱۹۹۸ شاهد بوده ایم اما در مدت گذشته ویدئوی تازه‌ای از رهبر انقلاب در جمع دست‌اندرکاران کنگره شهدای ایلام منتشر شد که در آن با تمام جزییات فاجعه بمباران زمین چمن شهر چوار در ایلام را روایت فرمودند و از همه خواستند تا این جنایت صریح را در ابعاد جهانی پوشش دهند . از این منظر می توان این بخش از فرمایشات ایشان را بسیار متفاوت دانست .
رهبر انقلاب این فاجعه دردناک را سوژه مغفول مانده خواندند و فرمودند ” … حوادث کم‌نظیری در استان ایلام به وقوع پیوست که متأسّفانه مردمِ خودمان هم خبر ندارند، چه برسد به دیگران و خارج و ملّتهای دیگری که مشتاقند حوادث کشور ما را بدانند؛ آنها که هیچ، حتّی مردمِ خودمان هم از خیلی از این قضایا خبر ندارند. یکی همین قضیّه‌ی بمباران مسابقه‌ی فوتبال بچّه‌ها است در سال ۶۵ -بیست‌وسوّم بهمن ۶۵- که این جوانهای ایلامی، دو تیم ایلامی برای بزرگداشت و به یادبود هفتمین سال پیروزی انقلاب، یک مسابقه‌ای به این عنوان درست کردند و تعدادی از مردم هم جمع شدند، تماشا میکردند؛ هواپیمای عراقی آمد بالای سر، از نزدیک یعنی با توجّه به اینکه اینجا چه [برنامه‌ای] هست -نه اینکه همین طور بمب بیندازند و تصادفاً بخورد به زمین فوتبال؛ نه، با توجّه- اینجا را زد و ده بازیکن شهید شدند، داور شهید شد، چند بچّه شهید شدند، بعضی از تماشاچیان شهید شدند؛ این حادثه‌ی کوچکی نیست، این حادثه‌ی بزرگی است؛ جا دارد که این جور حوادث در ابعاد جهانی شناخته بشود، گفته بشود، تکرار بشود. این پیامِ مظلومیّتِ شهدای ورزشکار ما است؛ جرمشان این بوده است که برای [سالگرد پیروزی] جمهوری اسلامی و برای انقلاب، مسابقه تشکیل دادند. “
و اما شرح داغ گران فاجعه چوار ایلام
استان ایلام در غرب و جنوب غرب ایران در تیررس مستقیم حملات عراق قرار داشت و هر روز از جبهه‌های این استان خبر شهادت جمعی از مردمان آن دیار به رسانه‌ها مخابره می‌شد. اما مردم این خطه خبری ناگوارتر از حادثه زمین فوتبال چوار در تاریخ ۲۳ بهمن سال را به یاد ندارند. آن روز همانگونه که معظم اله اشاره می فرمایند جمعی از جوانان انقلابی ایلام قهرمان که جانشان برای ایران و انقلاب اسلامی همواره کف دستانشان بوده است ، تصمیم می گیرند تا برای بزرگداشت پیروزی انقلابشان مسابقه فوتبالی تدارک ببیند مسابقه ای ساده و دوستانه ، دیداری که در قالب رقابت ورزشی تعریف می‌شد و ذات آن دوستی و همدلی بود.
جوانان این استان فارغ از تمام مشکلات جنگ که در یک قدمی آنان قرار داشت روانه میدان ورزش شدند تا با ابزار فوتبال در دل همشهریان خود یک نشاط ایجاد کنند .بازیکنان دو تیم سعی داشتند با برگزاری این بازی فشارهای روحی ناشی از جنگ را در منطقه کاهش دهند .
مسابقه در روز در ۲۳ بهمن سال ۱۳۶۵ در زمین فوتبال بخش چمن چوار ایلام برگزار می شود و در بین مسابقه هواپیمای بعثی از فاصله بسیار نزدیک با علم به مدنی بودن و بی سلاح بودن مردم اقدام به بمباران مسابقه می نماید و ۱۵ تن از هموطنان کردمان از جمله داور و مربی و چندین بازیکن و تماشاگر را شهید می نماید
در این روز خونین یونس تلوکی، مجتبی ناصری، علی نجات کرمی، علی عباسی، محمد کمالوندی، جهانگیر کاوه، عبدالرزاق مهدیه، سیدمحمد زارعی، حسین هزاوه (بازیکنان فوتبال)، حمیدرضا رضایتی (داور مسابقه)، مراد آذرخش، خلیل مظفری، سجاد مظفری، محمدجواد مظفری، امجد حیدری (تماشاگران مسابقه) به شهادت رسیدند و علی قیطاس، رحمت محمود، الیاس گهرسودی، گل مرادفاضلی، فرمان فولادوند و سلمان کرد (بازیکنان فوتبال) مجروح شدند.
آن روز تلخ از زبان یکی از شاهدان
هنوز هستند کسانی که آن روز را به خوبی بیاد دارند و خاطرات تلخ آن را از ذهن پاک نمی‌کنند. یکی از این شاهدان که شاید وی را جوانترین شاهد آن واقعه دانست «علی هزاوه» فرزند شهید «حسین هزاوه» کاپیتان و مربی تیم فوتبال منتخب چوار است. او می گوید: در نیمه دوم و در حالی که تنها ۵۵ دقیقه از بازی گذشته بود اتفاقی رخ داد که در تاریخ ورزش و جنگ ها کم‌نظیر است. در حالی که قرار بود کرنر به روی دروازه چوار زده شود و بازیکنان در هجده قدم جمع شده بودند، بارانی از بمب هواپیماهای عراقی بر روی دروازه تیم منتخب فوتبال چوار فرود آمد، دود همه جا را گرفته و کسی نمی‌توانست نزدیک شود چند قدمی به جلو رفتم اما یکی از اهالی چوار مرا در آغوش گرفت و از زمین خارج کرد. کسی از بازیکنان و تماشاگران ۲ تیم اطلاعی در دست نداشت و تنها صدای شیون زنان و مردان آن بخش به گوش می‌رسید. تماشاگرانی که منتظر گل بودند با صحنه‌های هولناکی از دود و انفجار مواجه شدند. در آن زمین فوتبال نه تنها کسی در نیمه دوم شادی پس از گل را ندید، بلکه زمین مسابقه به انبوهی از دود و انفجار تبدیل شد که از دل آن تنها مویه و شیون زنان کُرد به گوش می‌رسد.واقعیتی در این زمین خاکی فوتبال نهفته است که اگر به نسل کنونی منتقل نشود بدون شک تحریف خواهد شد.
شدت بمباران زمین فوتبال چوار
شدت بمباران‌های رژیم بعثی به این استان به‌حدی بود که بیش‌از ۳۰۰ بار شهرهای مختلف این استان مورد حمله قرار گرفت و یکی حملاتی که در دوران دفاع مقدس اوج جنایت رژیم بعثی را نمایان می‌کند ،حادثه زمین فوتبال چوار است که از سوی جنگنده‌های نیروی هوایی عراق روی داد .
این بمباران در دقیقه ۵۵ بازی روی داد و موجب شد این روز در تاریخ ورزش ثبت شود و مردم استان ایلام هرگز این حمله ددمنشانه را از یاد نخواهند برد، در این حادثه ۱۰ بازیکن، ۳کودک، ۱ داور و ۱ تماشاگر کشته‌شده و ۶ نفر نیز جانباز شدند.
مهرماه امسال در مرکز ملی فوتبال با همکاری دپارتمان مسئولیت اجتماعی و بازی جوانمردانه فدراسیون فوتبال و بنیاد شهید و امور ایثارگران ضمن برگزاری یک مسابقه دوستانه از خانواده شهدای بمباران زمین چمن چوار تجلیل شد و عزیزی‌خادم رئیس فدراسیون فوتبال پیشنهاد کرد روز این فاجعه (۲۵ بهمن ۱۳۶۵) به عنوان شهدای ورزشکار در تقویم رسمی قید شود.
حسین صیدخانی کارگردان فیلم سینمایی «مستطیل قرمز» است فیلمی که در سال ۹۸ با موضوع شهدای زمین فوتبال چوار در ایلام ساخته شده است و به روایت بمباران زمین فوتبال چوار ایلام می پردازد وی عنوان کرده بود که دوست دارد این فیلم را رهبر معظم انقلاب ببینند.
فیلم «مستطیل قرمز» مفتخر به دریافت لوح زرین و مدال بلورین از جشنواره جهانی ایتالیا بین ۱۱۶ کشور است.
صیدخانی همچنین می گوید که : مردم باید با این مسائل بیشتر آشنا شوند. باید بدانند ما چه مظلومیت‌هایی در جنگ تحمل کرده‌ایم. این فیلم سند مظلومیت مردم ایران است. این اتفاق اگر در هر کشور دیگری رخ داده بود، امروز سازمان‌های حقوق بشری و ان‌جی‌اوهایی که دم از حقوق بشر می‌زنند آن را علم کرده بودند و تمام دنیا را فراگرفته بود.
وقتی اشک در چشم داوران خارجی جمع شد
وی درباره واکنش مخاطبان خارجی به این فیلم هم توضیح داد: دبیر جشنواره تعریف می‌کرد شبی که هیأت داوری در کنار دیگر مسئولان جشنواره به تماشای فیلم نشستند، وقتی فیلم تمام شد، اشک در چشمان‌شان جمع شده بود و می‌گفتند مگر چنین اتفاقی در ایران رخ داده است؟ بین خودشان می‌گفتند مگر می‌شود چنین اتفاقی رخ داده باشد؟! می‌گفتند مگر می‌شود یک زمین فوتبال به‌گونه‌ای بمباران شده باشد که این همه مردم از کودکان و جوان بی‌گناه کشته شده باشند!؟ این افراد آنقدر تحت تأثیر قرار گرفته بودند که در میان ۶۰۰ فیلم، «مستطیل قرمز» را به‌عنوان فیلم برگزیده انتخاب کردند، آن هم با نظر همه اعضا بدون حتی یک رأی مخالف. این نشان از بزرگی این فاجعه دارد.
در پایان باید یادآور شد که حادثه زمین فوتبال چوار در هیچ‌یک از جنگ‌های جهان مشابهی نداشته و تا کنون چنین جنایتی انجام نگرفته‌است.
نظر خود را ارسال کنید